görseniz tatlı bir veletmişim ben. hani megolamanlık değil bu hakikaten öyle.
yerlerimiz bizim fayans ya da kalebodur gibi birşeydi(ulan yazık bana yıllarca nalburculuk yaptım hala öğrenemedim şunu).
halı tamamiyle yeri kaplamazdı ve duvarla halı arasında bir boşluk olurdu.
tabi o da benim pistimdi. küçüklüğümden beri bir araba merakı vardı bende. hatta babamla oturup f1 izlediğim olmuştur çoğu zaman. mika hakkinen li zamanları dün gibi hatırlarım hey gidi hey.
babam da bu ilgimi bilmiş olsa gerek, bana sürekli araba alırdı. ufak, büyük çeşit çeşit anlayacağınız.
o soğuk zeminde oturup garip garip sesler çıkartarak iki elimle arabaları yarıştırmak o kadar güzeldi ki...
şimdi ise parasızlıktan araba falan alamıyorum. ama mezun olayım, bir de işe gireyim ahdım olsun koleksiyon yapacam lan. valla.
