okulun ilk günü, ilk sevgili, ilk öpücük, annenin yüzü nasıl ki herkes için unutulmaz, kutsal ise, muhtemelen sünnette takılan ve sahip olunan ilk saatin de asla unutulmaması, kırk yılda bir hatra gelince şimdi olsa da sevsem, camını parmağımla bir güzel okşasam, temizlesem diye düşünülmesi, saatin imgesinin uçsuz bucaksız çocukluk dünyasına, anılarına açılan bir kapı, bir pencere işlevi görmesi.
