altı yaşlarımdayken oynadığım oyunları düşününce (saçlarımı samara morgan modeli yapıp komşu çocuklarını sokak sokak kovalamak), okula giderken saçımı kazıması-pardon taraması ile arkadaşlarımın bana o dönemin ünlü dizisi uzaylı zekiye lakabını takmalarını sağlayan canım annemin ben de küçüklüğümden beri gelen farklılığın göstergeleri olsa gerek. altıncı nesilim aslımı inkar edemem.
dün gece durduk yere aklıma geldi. heroes da bi ben eksiğim lan.
