2001 yılında kaybettiğim babamın arkasından okuduğum şiirdir;
her okunuşunda ağlarım elimde olmaz,hiç ses çıkarmadan, hiç bağırmadan çağırmadan ağlarım farkında olmam,burun kenarlarımda beliren ıslaklık uyandırır beni...
sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi?
ben gittim lambanın biri söndü
gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
soylemesine maviydi kör oldum
taslara gelince hamam taslarına
taslar pırıl pırıldı ayna gibiydi
taslarda yüzümün yarısını gördüm
bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
yüzümden ummazdım bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken ağladınız mi?
