istediği oyuncusuna istediği muameleyi çekebilecek taraftarlardır. yeri geldiğinde dayak bile atmışlığı vardır. dayak ya da tartaklama meselesinde geri adım atmadıkları ve adamı harcadıkları tek durum oyuncunun samimiyetine olan kanaatleridir.
bu konuyu kendimce hiç tasvip etmesem de böyledir.
vakti zamanında 80 lerin sonlarına doğru idi yanlış değilsem şenol çorlu tarafından dereağzı tesislerinde kürekle bile dayak yemişlikleri vardır aralarında bu taraftarların.
bunu not olarak düştüm herkes bilmez o sebeple, malum uzun yıllar olmuş.
ama en son bu taraftar için her ne olursa olsun o forma ve renkler sevdanın adıdır. kişiler değil. ve hatta aziz yıldırım bile değil, sadece o forma ve ona duyulan sevdasıdır. bu da böyle biline! şimdi herkes kendi takımıyla ilgilenebilir!
edit:imla.
