o kadar uç noktalara gitmezsek, bir babanın yapabileceği en büyük şerefsizlik kızına yaptığıdır diye düşünüyorum. freud un ortaya çıkartıp insanların götünden algıladığı üzere bir çocuk önce karşı cinsinden olan ebeveynine anlamlar yükler. bir kız çocuğu için baba çok önemlidir. baba sevgisiyle, babanın ilgisiyle büyümeyen kız çocuğu ileriki hayatında çok sorun yaşar. erkeklere zaaf, kırılganlık, bağımlı bir sevgi, erkek düşmanlığı, kendinden yaşça çok büyük erkeklerle birlikte olmak, agresiflik gibi birbirinden farklı problemler bunların başında geliyor. * mutlu olamaz genelde babası tarafından sevildiğini hissetmeyen kadınlar.
tek bir hatıra var annemle babamı bir arada gördüğüm, birinin bir elimden, diğerinin öbür elimden tuttuğu.
bir de 20 sene sonra ablamın düğününde aynı ortamda nefes alırken gördüm ikisini. bu kez babamın ikinci eşinden oğulları vardı yanında*, anneminse ikinci eşi ve ikinci eşinden olan oğlu. artık farklı çatıların anne ve babasıydılar. aynı karede ama çok alakasız iki aile. o kadın ve o erkeğin 15 sene aynı yatağı paylaşmış olma ihtimaline, o evlilikten olan ben bile uzak bakıyorum artık.
5 yada 6 yaşındaydım sanırım babam sigara almaya çıkıp geri dönmediği günden sonra ondan ilk haber alınıp da, ablamla ikimiz babamlara gittiğimiz zaman. askerde sandığım, yolunu gözlediğim babam, yabancı bir evde, yanında hamile bir kadın, kucaklarında bir çocuk, başka bir evin, başka bir ailenin babasıydı. uğradığım ilk ihanetti.
bir erkeğin yapabileceği en büyük şerefsizliklerden biridir kızının masumiyetini çalmak demiştim ya, ensest kadar ağır asla olamaz ama aslında tam orda tam da o an babam masumiyetimi çalmıştı. asla ama asla ön yargısız başlayamayacaktım hiçbir ilişkime. kelimenin tam anlamıyla babama bile güvenmezken ben, başlayamadım da hala öyle gözü kapalı.
