diz boyu kar var. ıssız bir yer. (bu yeri uyandıktan sonra uzun düşündüm fakat bulamadım). ben karda yürüyorum bi ormana dalıyorum orman dediğim çamlarla kaplı derken ormanın tam ortasında düz bir alana çıkıyorum. tarla gibi bi bakıyorum karın içinde bi gül var kırmızı falan değil bildiğin mosmor bir gül. tam koşup vay .mına koyayım ne güzel gülmüş alayım bari derken gül kayboluveriyor. sağıma bi bakıyorum gül üç metre ileride tekrar peyda olmuş ama bu defa farklı bir renkte yine koşuyorum şıp gül yine kayboluyor. saatlerce hayvanlar gibi koşturup duruyorum karın içinde.
birden fırlıyorum kendime geliyorum ter içindeyim ve çöle düşmüş bir öküz kadar susadığımı farkediyorum. bir koşturmaca direkt mutafağa dalıyorum gecenin bir yarısı pat küt bir kaç bardak deviriyorum.
yatağa geçiyorum, ulan lanet bünye susadığını bana hissettirmen için böyle bir senaryo çizmek zorunda mısın beynin alt bölgesi uykunun 3. evresinde. neyse çıkardığım sonuç susamışım rüyada koşmak zorundaymışım susamış olan bünye beyin hücrelerini harekete geçirdi ve uyandırdı.
