sondur dostum sondur. ama sadece bilmenin sonudur, var olmanin degil.
film bitti the end'i gibi bi son degil MESELA. elektrikler kesildi, cocugun ayagi fise takildi makine durdu gibi bi son. yok olmanin korkusu degil hazzi heyecanlandirir beni mesela gercekten merak ediyorsan bi ateist icin olumun anlami nedir diye. var oldum bir sekilde bu dunyada ve varligimi algilayabilme hazzimi bana bu gucu veren dusunme yetisini sonuna kadar kullandim, bundan sonra toprak olarak su olarak belki bi bitkinin yetismesine yarayan bi mineral olarak var olacagim ama bu sefer var oldugumu bilmeyecegim ve bilmeden var olmanin huzurunu yani yoklugu belki milyonlarca yil yasayacagim. hesap kitap yapmiyorum olmeden once 4 sevabim 2 gunahimi goturur mu diye ben iyi olmak icin iyi oldum bu dunyada ve yaptigim iyiliklere bir mukafat beklemiyorum yuce bir gucten. doganin kendisi benim icin en yuce guc ve ben bu hayattayken onun bi parcasi oldugumu biliyordum oldukten sonra da oyle olacagim. senin kildan kopruden gecerken basindan gececekleri dusundugunde korktugun kadar korkmuyorum olumden, o kil kopru benim icin bu yasamdi ve ben gecmis olacagim o kopruden her sey sadece benim icin sonlandiginda. geride biraktigim seyler, sevdiklerim sevenlerim icin uzulurum elbet olum doseginde olsam ama olene kadar olur huzun, ben onlarla baska bir dunyada karsilasmayacagimi bilerek paylastim her seyi o yuzden eksik degil benim onlarla bağım. ondan sonrasi benim derdim degil. fisim cekilecek ben gidecegim. baska bi cocuk dogacak o sirada, cirkin aglayan bir varlik. yasam hic bitmeyecek ki, ben yasarken ogrendim onun bitmeyecegini, oldukten sonra sadece farkinda olmayacagim.
