Nasıl zifiri karanlıkta bi ışık bulursa insan öyle buldum seni
Önce gözlerim kamaştı,bakamadım sana
Baktığım anda ise vazgeçemedim bir Güneş gibi
Gözlerindeki yeşil ışıltı eritti yüreğimi
Gıcırdayan metro raylarının gürültüsüyle baktığım anda dışardaki hayata
Sönük ışıkları görüyorum lambası hala yanan evlerle beraber
Biz de sanki öyleyiz ikimiz...
Birimiz kör karanlıkta mumlarla avunmaya çalışırken
Diğerimiz sadece etrafa baksa bile ışık saçacak kadar güzel
Gülen gözlerinle yakınlaşıyorum bir anda
Kendimi kaybettiğim zamanlarda
Bir dokunuş kadar sevecen geliyor sesin
Bin duygu düşürüyor ruhuma yüzün
''Burada duracağım''diyorum kendi kendime sen gelene kadar
Bin türlü bahane buluyorum yüzünü görebilmek için bir dakika daha
Aylardır aradığım şarkılarda düşünüyorum seni
Ödünç verdiğim duygularımı alıyorum alıcaklılarımdan seninle birlikte
Yolumu değiştirmeye çalışıyorum attığın her adımı paylaşabilmek adına
Varabilmek için gülüşünün tadına
Sapmadığım yollara sapıyorum geç vakitlerde
Gördüğüm her çocuğu seviyorum sen olsaydın severdin düşüncesiyle
Arkaya bakınca bomboş geçen bir hayatın dolu bir zerresini görüyorum seni sevince
Çocuk gibi seviniyorum bakışlarının sevecenliğiyle
Seviyorum arkadaşlarını da genelde
Sırf seni seviyorlar diye
Rengarenk elbiselerini kıskanıyorum görünce
Seni benden önce sardıkları için
Ellerinden birşey almak kadar huzur vermiyor hiçbirşey
Anlıyorum onların değerlerini dokununca bile
Yokluğunda yoruluyor bedenim beynimdeki kuruntularla
Nereye ait olduğumu,nereye koştuğumu sorar oluyorum bir anda
Sonra sen çıkınca karşıma
Bir dakikalığına da olsa gidiyor aklımdan onlar polisten kaçan bir hırsız telaşıyla
Sadece tek tük yıldızlar var bu gece gökyüzünde
Birlikte paylaştığımız en büyük varlık olan o göklerde
Aya bakınca seni hatırlıyorum birden
Sahi sen de doğmuştun ya hayatıma böyle umutsuz bir akşamda
Ben ruhumu başkalarına peşkeş çektirirken
Çıkarken girdiğimiz yerlerden
Nezaketten çok,geçişini izlemek için
Kapıyı açıyorum önden
Sadık bir sakinine kapıyı açmaktan şeref duyan basit bir otel görevlisi gibi
Sigara bile içmiyorum yanındayken
Çünkü nefesin işliyor o an ciğerlerime
inanmadığım fallar baktırıyorum yanında
Kim için baktırdığımı bilmesen de
Bu basit şiir hiç bitmesin istiyorum bu gece
Çünkü kurtulmak istiyorum
Beynimi kemiren farelerden seni düşünürken
Seni anarken...
Galiba uzattım geceyarısı hoşbeşini yine
Mesai her zamanki gibi ancak sabah bitecek
Uykumda bile aklımdasın çünkü
Hatta sabah içtiğim ilk kahvede bile
Görüşeceğiz bir süre daha
belki üç belki daha az bir sene daha
Ama ben senle bu beyaz sayfalarda buluşmaya hasrettim
Buraya yazacak birşey kalmayınca dökülecek iki karamsar sözcük kurumuş dudaklarımdan:
''Ben...bittim...''
