bu saç dağınıklığının falan sanatçı kişiliklerinden ileri geldiğini düşünüyorum ama yeni yetmelerde klişe şeyler var ki...
mesela sürekli bir atkı ile gezmek. elinde kitap olmak. okumasa da o kitap her daim yanındadır. çoğu zaman üniversitedeki tüm bir yıl boyunca taşınır aynı kitap. bir de piyasadaki yönetmenliği otoritelerce kabul edilmiş kişileri beğenmemek, en iyi ihtimalle onlara 40 yıllık arkadaşıymış gibi hitap etmek, Nuri Bilge Ceylan'a Nuri, Sinan Çetin'e Sinan, ne bililm Derviş Zaim'e Derviş gibi. hele de bunu sınıf ortasında, ders sırasında hocadan söz isteyerek yapanlar yok mu..
