insanların kendini üstün görmesi yanlıştır elbet fakat kendine göre anlayan herkesin ama herkesin bu filmi beğenip bir şekilde kendi dandik hislerine uyarlaması; kendi vasat, sıradan ilişkilerine çevirmesi insanı çileden çıkarır, filmden soğutur maalesef. sanki herkes hep karşısındakini unutmak isteyecek kadar, hafızasında bir daha hiç istemeyecek kadar çok yoğun hisler yaşamıştır da şimdi bu acıyla filmi izleyip, hafızanın pürüssüzlüğünün ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünür. ha bir de bu çakma mecnunlar everybody's gotta learn sometimes*ın hastası olurlar ki bu da filmden istemeden de olsa tiksinmenin bir diğer boyutudur.
