görünürde yemek yapmanın soğanları küp küp doğramaktan sonra gelen ikincil şartıdır.
tabi kimi zamanlarda bu eylemi mutfak dışında bırakmayıp hayata geçirenlerde yok değildir. severler böyle işleri yolunda gidenlerin akılların karıştırmayı. durup durup ellerine bir kaşık alırmışcasına, ağızlarına birkaç kelime alırlar ve başlarla tenceredek yemeği karıştırır gibi, aklı karıştırmaya. öncesinde hafif hafif baloncukların çıkmasını gözlerler ama yeterli değildir.ne de olsa o yemeğin pişmesi için tamamen fokurdayana dek karıştırmak lazımdır. sonrasında artık ne aklı ne yemeği karıştırmaya gerek yoktur. zaten yemek o pişmişlikten kurtulamaz, akıl o karışıklıktan. o zaman ellerine sağlık demek farza dönüşür ki yemek için yüzde bir tebessümle, akıl için yüzdeki asıklıkla söylenir. farkedene.
