benim biricik annem ben küçükken çay içirmezdi.çünkü küçükler çay içmezdi.
ben orta okula başladığımda(yani artık çay içme kuşağı almaya hak kazanan bir duygusal ergen olarak) birgün aile dostumuzu ziyarete gittik.o zamanlar benim pek aram yoktu efendim çayla.ama nasıl çay içesim var.biraz da utangaç büyüdüm.ev sahibi bana soru yöneltti;
-çay içermisin?
benim bir anda gözlerim parıldadı.heralde büyüklerin arasında olduğum zamanlarda böyle bir münasebetin fazla olmadığından olacak ki bir anda benim kelimelerim dilimin ucuna geldi.fakat benden önce davranan biri vardı ki;
-onun çayla pek arası yoktur teyzesi...
dedi annem.
o ses beni yıktı ve utangaç olduğumdan sadece kafamı sallamayı tercih ettim.
