inananların gömüldüğü pragmatizmi gördükçe, onlara "özgür düşünce" kavramını anlatmanın ne denli saçma olduğunu bir kez daha öğrendiğim olgu.
mümin: bana faydası var bu yüzden inanıyorum.
din: koşulsuz iman. ama inanırsan cennete, inanmazsan cehenneme gideceksin! (bu kapıdan çıkarsan ölürsün ama istersen çık ben tutmam gibi bir şey)
hür irade: ???
özgür düşünce: size pragmatizmin sığ sularında tatlı rüyalar dilerim.
