kesinlikle izlediğim en iyi korku filmi. istediği kadar iyi yapılsın makyaj veya animasyonlarla hiçbir zaman gerçekten korku hissi yaratılamayacağına inanıyorum ben, sonuçta adamın birisi çizmiş senin de az çok hayal edebileceğin bir şey olarak kalıyor.
ama karanlık olsun, sesler olsun bunlar boşluktan gelirse tırsarım ben. film de sonuçta el kamerasıyla çekildiği için diğer filmlere göre daha gerçekmiş gibi hissettiriyor insana amacına ulaşarak. ondan sonra akşam tek başınıza izlerseniz, filmde ses gelince yok yerde aynısını odanızda birazdan siz uyurken olduğunu hayal edip ister istemez tırsıyorsunuz. yani izlerken her dandik korku filminde olduğu gibi aniden fırlayan bir şey tırstırmıyor sizi, sadece hayalgücünüzü tetikliyor o kadar. bu filmi izleyip de tırsmadım diyen bir insansanız sorun sizin hayalgücünüzdedir sadece, hele bu filmde tırsmayıp da tırstığınız başka bir film olmuşsa o zaman da yazık size diyorum sadece.
o kızın yataktan kalkıp dik dik adama baktığı sahne mesela, izlerken insan ister istemez kendisini düşünüyor, karanlıkta birisinin dikilip o şekilde baktığını kendisine, kendinde olmadan; hele bir de uyansan o anda karşılaşsan o bakışlarla. az daha canlandırırsam kafamda bir şeyler birazdan uyurken ürpertiler hissetmeme yolaçmış olacak olan filmdir kısacası.
