özel bi gün geçirmek için başkalarının belirlediği günü bekleyen, eğlenmesini bilmeyen bi toplumun aptal gençliği. bu güne özel sıfatını yakıştıranlar için söylüyorum: aptallar.
-sevgilin bi yer ayarlamadı mı yarın akşam için? inanmıyorum. ayarlamıştır ya, sana söylemiyodur.
-hediye almamış mı? sadece bir öpücük mü verdi? inanmmıyorum.
sevgilisi olmayan birinin satırları değil bunlar. hatta, sırf bu aptallığa ortak olmadığı için insanlar tarafından ''mal mısın oğlum'' şeklinde yaftalanan birinin satırları bunlar..
birbirinize hediye almak için bu günü mü bekliyorsunuz? günün herhangi bir günü güzel sevgilinize bi hediye almanın verdiği sürprizin hazzını daha yaşamadınız mı? sırf bu gün mü dışarı çıkıp, ''şimdi bu güzel gecede ferhat göçer'in bu nadide parçası siz çiftlerimiz için geliyor'' laflarına katlanıyorsunuz?
insanlığın ruhunun ederi ne olmuş?
herkes için özel olduğu söylenen bir gün, sen ve sevgilin için nasıl özel olabilir?
bu kadar mı basitleşti ulan aşklarınız?
-sen hiç mi almadın lan sanki 14 şubat'ta sevgiline bir şeyler?
aldım. sırf 14 şubat'ta harika şeyler yaptığım diye kul-kölem olacağını söyleyenlerden de tiksindim.
tiksinç bir durum çünkü.
''sen ve sevgilin. siz özel değilsiniz. özel olan bu gün. sizler de bu ayinin birer keşişi olarak şarap içip sevişerek bu günü kutluyorsunuz. barlarda ve restoranlarda giriş ücretlerinizi veriyorsunuz bu ayine.''
ayin başlasın. satılmış ruhların günü kutlu olsun.