acıyor bak canım bazen. yakıyor içimi bu acı. buna rağmen gel diyemem sana, yine benim ol diyemem. ben nasılsa görmeyeceğim diye "yan sen" diyemem. git ne yapıyorsan ama mutlu ol "yanma sen". ölsen dönmeyeceğim, ölsem dönmeyeceğim, asla affetmeyeceğim ama asla da unutmayacağım seni. unutmak, o gözleri mi? mümkün mü unutmak seni? içimi böyle yaksan da, beni böyle yarım bıraksan da senden nefret etmeyeceğim.sensiz nefes almak bile zor olsa da nefes almamanı değil, nefes aldığın süre boyunca hep mutlu, hep huzurlu olmanı dileyeceğim. yüreğimde çaresiz kalan hasrete rağmen. pişman mı acaba diye düşünmekten alamasam da bu yüreğimi, unutamasam da o gözleri, dönmen aslında dünyanın en mutlu insanı yapacaksa da beniyenilmeyeceğim artık aşkına. bu kez yenilmeyeceğim sana. karşında küçülmeyeceğim senin kadar.
ne güzel di o eski, o masum aşk. sen masumiyetini çöpe atana kadar. nasıl nefret etmiyorum senden? yaptığın herşeye rağmen neden hala mutlu olmanı diliyorum?
acaba sen de kapadığında gözlerini, düşünüyor musun benim gözlerimi? özlüyor musun o masum sevgimizi? mahvettiğin hayallerimizi hatırlıyor musun karanlık çökünce, herkes uyuyunca?
göze mi geldik dersin? biraz fazla mı mutluyduk? sence ondan mı bu sonsuz mutsuzluk? hiç düşünmemiştim bir gün sensiz kalacağımı. ele inat el ele yürüdüğümüz sokakların yalnız yürürken bu kadar uzun geleceğini tahmin etmemiştim. peki sen? içini acıtmıyor mu gülerek yürüdüğümüz sokaklara akıttığım gözyaşları?
bencillik değil miydi birlikte ördüğümüz duvarları tek başına, tek taraflı yıkmak? sonra "seni sevdiğim için" , "hep senin için" diye aptalca gerekçeler sunmak? beni sevdiğin için aldattığın yalanına inanmamı beklemek? hak mıydı? adalet miydi? kader miydi aldatılmak? daha mı güzeldi yoksa o yasak buluşmalar? daha mı güzeldi o yasak kızlar? bakılan o gözler? "teksin", "ilksin" diyen dudaklar sızlamadı mı bir başkasını öperken? üşüdüğümde ellerimi ısıtan o eller yanmadı mı başka tene dokunurken? ben miydim yoksa bencil olan? sana tek başıma sahip olmak istemem miydi bencillik? sen mi fazlaydın bana yoksa ben mi az geldim sana?
arkanda bıraktığın yüzlerce cevapsız soruya rağmen mutluyum ben, sakın merak etme, sakın endişelenme benim için! peki sen mutlu musun? huzurlu musun? rahat mı vicdanın?başını yastığa koyup gözlerini kapadığında gözünün önüne gelmiyor mu o gözü yaşlı, kızgın siluetim? yok hesap sormak değil asla niyetim. ne beklenebilir ki senden?
hiçbir şey beklememiştim, istememiştim de başta seni. o yalvarışlar, peşimden koşmalar, gönderilen çiçekler... madem basitti bu kadar neden uğraştın? madem hiçe sayacaktın neden bağladın kendine? neden kazanmak için bu kadar uğraştın paramparça edip atacağın kalbimi?
şimdi diyorsun ki "sil baştan". "yeniden deneyelim". mümkün mü? kırılan kalp yenilenir mi sil baştan? merak etme sildim ve başladım ben çoktan. mutluyum sensiz. sen de mutlu ol. ölsen dönmeyeceğim, ölsem dönmeyeceğim ama herşeye rağmen yanma sen...
