+ oğlum üç yaşındayken hep bakkala gidenin kendisi olmasını isterdi doktor hanım. şimdi 7 yaşında ama ne bakkalı. hayatta bi ekmek bile aldıramıyrum.
- hımmm..içinden : (bir zamanlar enayi olduğunu anlayan çocuk modeli)..haa, şey evet, devam edin lütfen
+ walla abisi de az değil. o küçükkken de gitmezdi, şimdi de gönderemiyorum.
- evet evet ne güzel...içinden: (enayiliğe bulaşmamış çocuk modeli)
- nasıl yani doktor hanım. iyi mi diyorsunuz?
+ ha, yok hayır iyi değil elbette. içinden: (ota boka atlayan anne modeli)
- iyi değil demek. biliyordum çocuklarımı iyi yetiştiremiyorum .ühüü
+ yok yok, olur mu öyle şey. içinden: (her bi haltta kendini suçlayan anne modeli)
- hayır hayır biliyorum ben suçluyum..ilgilenemiyorum onlarla hiç..çocuklarım özgüvensiz yetişiyoo...ühüüü
+ lütfen hanımefendi, sakin olun. içinden: (inatçı çıkan anne modeli)
- hayırrrrrrr, ühüüüüüü, hüngüüüürrrrrr
+ hanımefendi, çocuklarınız gayet sağlıklı, siz elinizden geleni yapıyorsunuz, 3 yaşındaki çocuk herşeyi kendi yapmak ister, 7 yaşına gelince de enayi olduğunu anlar...eee yani şey demek istedim, neyse, efendim, bence sorun sizde, gelin sizin duygunuza bir bakalım...içinden: (sözlüğe allah belanı versin demek )
