siyasetle hiç bir ilgisi olmayan, olmaması gereken, yalnız toplumun çok hassas olduğu milliyetçilik, laiklik ve din konularını yem olarak kullanıp, cepleri doldurup siktir olup gitmek için kullanılan yöntemdir.
laikliğin, dini siyasetten ayırdığı için, devlet yönetiminde mutlaka olması gerekir. sağlam bir devlet yapısının ve bu yapının düzgün bir şekilde yürümesi için laiklik kesinlikle gereklidir. ama bunun üzerinden siyaset yapmak tabii ki gereksiz ve yanlıştır. herkesin laik olması gerekirken, "ben laik değilim arkadaş" diyenlerin çıkması üzerine "ben de sonuna kadar laikçiyim o zaman" diyenler çıkmıştır ve bir nevi de haklıdırlar. devletin mihenk taşı diyebileceğimiz laiklik tehlikeye girdiğinde bunu savunmak herkesin görevidir çünkü.
yalnız, milliyetçilik -ki bunun en doğru şekli atatürk milliyetçiliğidir- ve din, siyasetle asla bağdaşmayacağı, siyasetin içinde olduğunda ise yalnızca kargaşaya ve ayrılıkçılığa yol açacağı için, yaratacağı sorunlar ve zorluklarla birlikte siyaset için çok tehlikedir. bunun da kanıtı için, türkiye'nin şu anki durumunu ayrıca açıklamam gerekmiyor sanırım. en büyük ve en güzel örneği türkiye'de görülen bu durumlar, halkın tüm kesimine mal olmuş ve herkesin konu ile ilgili farklı düşünceleri, yargıları ve grupları olduğu gerçeğiyle birlikte düşünüldüğünde, sırf maddi çıkarlar için, etle kemik gibi birbirine bağlı olan ülke insanlarını kaosa sürüklemenin, birbirine düşman etmenin ancak şerefsizlikte bir karşılığı bulunabilir.
