seversin iliklerine kadar ama olmaz işte
üzersin,acı verirsin bilmeden,istemeden
sımsıkı sararsın ufacık bir serçeyi kucaklar gibi ama o soluksuz kalır
uçmak ister göğsündeki sıcacık yuvadan
öyle çok seviyorsundur ki bırakmak istemezsin
bilirsin bıraksan uçup gidecek ama yapamazsın
bu biraz da kendini sevmek değil midir aslında?
sevdiceğe duyduğun sevgi onun mutluluğu için acıyı kabullenmektir bazen
'öyle çok sevdim ki bilmedi' dersin ardından,üstelik bunu sadece sen bilirsin
kimse sezmeden bilmeden içinde,öylece tükenir yaşamın..
