türk kizlari cok komplikedirler. cikmak bir türlüdür, evlenmek iki türlüdür...annelik dönemi baska bir boktandir, kaynanalik dönemi hic cekilmez...
insani devamli olarak "etki altinda" tutmaya calisir. hele cep telefonu cikaliberi telefon caldiginda tamamen hazirol vaziyetinde "alo" demeni beklerler,falan...
hayir o kadar problemli bir durumu vardir ki, seninle cikmadiklari zaman, "ya ben de bir anormallik mi var, niye kimse bakmiyor yüzüme" dersin, onu dememeye baslayip senle cikmaya basladiklari zaman da "aaaahhh eski günler" diye yadedersin.
ben yurtdisindayim, ama türkiye´den arkadaslarimin da hepsi evlendiler beni esleriyle tanistirdilar falan...cogu resmen "sustali maymun" a dönmüs , sus pus olmus oturmuslar. bir de cocuk falan oldu mu, allaaaaahhh al basina belayi iste....bir de sadece kendisi degil ki, abisi vardir, babasi, amcasi falan vardir.... resmen yan bastiginin resmidir.
ben türk kizi konusunda acayip negatifimdir. basimdan gecen tecrübeler tamamen lavukca cahilce ve sacmasapandir. bunlari bir de "prensesim" falan diye büyütür babalari, bir süre sonra hepsi kendisini gercekten" prenses" sanmaya baslarlar. böylelerine para dayanmaz. böyle birine denk geldiysen, üstelik de "topkapi sarayi" gibi bir yerde yasamiyorsan, 120 kisilik ev personelin yoksa, arkani dönmeden kacacaksin, yoksa büyük bir ihtimalle sonun "hüsran" olur.
