bu oyuna bir son versem diye başlayacak şarkım.yılların öfkesi, sömürecek bütün cümleleri.sorumluluk duygusundan muaf, benzerlerine nazaran biraz tuhaf gelecek belki size.rengi siyah olacak.siyah.simsiyah.siyah zemin üstündeki siyah lekeler gibi yok olacaklar satırlarda.kahrolacaklar!
ben nasıl her gece onlar yüzünden kahrolduysam, onlarda kahrolacaklar! ben nasıl baktıysam aya güneşe yıldızlara, onlarda öyle bakacaklar. aptalca yaşarken göremedikleri gerçekleri işte o zaman görecekler. beynimde kazdıkları çukurlarda boğulacaklar, kendi gözyaşlarıyla.
ölmeyecekler.ölemeyecekler. ben nasıl ölemediysem, onlarda ölemeyecekler. ben nasıl sevemediysem seni,hiçbirşeyi. onlarda sevemeyecekler. lanet edecekler doğdukları günden ziyade oldukları güne! lanet edecekler sana bana herşeye. isyan edecekler. düşünürken sarhoş olacaklar, kahrolacaklar!!!! dedimya işte!!!! kahrolacaklar!!!!! uzun etme! makarnanın suyu kaynamıştır şimdiye.karnım aç!
