bana bir masal anlat baba.
babamdan nefret ediyordum,ama bir o kadar da özlüyordum.bir süre geçtikten sonra sırf o nefret edilen baba özlenir ve küçükken ağladığında, sevindiğinde, yalnız kaldığında babanın söylediği şarkı dinlenir ve söylenir. bununla birlikte de gözden musluk gibi yaşlar boşalır. babanın yokluğu işte o an anlaşılır. baba aslında vardır, ama yoktur. çocukken yaşanabilecek en kötü şeylerden biridir.
(bkz: çocukluk travmaları)
