ağlayarak uyanır sevgiliniz, telefon eder sabahın köründe ,''lütfen cabuk kantine gel ''der ağlayarak.
bir panik koşarsınız sabahın 8 inde üstünüzle başınızla.
elinizi tutar ağlayarak ,noldu demenize kalmadan ''sakın sende gitme, beni bırakma hep ol daima ol ''der.
kitlenir kalırsınız o sımsıkı tutarken ellerinizi.
'' rüyamda annemi gördüm, elimden kayıp gitti onu kaybettim,sen kucagımda minicik bir bebektin, sımsıkı sarıldım sana şimdi annem yok ecya, sen varsın sakın sende gitme ,seni çok seviyorum'' der aglayarak .
sımsıkı sarılırsınız ,ben hep burdayım yanındayım diye.
gerçek hayatta annesini kaybetmiş sevgilinizin ,korkularıyla ve acısıyla yüzleşirken bir sabah ,hiç bir seni seviyorum kelimesi bu kadar anlamlı olmamıştır.
