petrol şeyhinin bir tanesi üniversitede okuması için oğlunu izmire gönderir.çocuk ilk devreyi başarıyla bitirdikten sonra notlar düşmeye ve çocuk hafiften serserileşmeye başlar. zaman geçtikçe memleketten çocuğa gönderilen avuç dolusu paralar da artık yetmemektedir. şeyhimiz oğlunu kontrol etmek için adamlarından birini izmire gönderir. adam izmir'e gelince bir de ne öğrenir şeyhin okusun diye gönderdiği oğlu okulu bırakmış, kendini karıya kıza vurmuştur. neyse, çocuğu kordonda bir meyhanede bulunur:
"ya seydi, bu ne kepazeliktir! baban seni merak eder! kalk gidiyoruz arabistan'a!" der.
çocuk:
"ayva seydi ama önce bir otur da su manzaraya bir bak..." der.
şeyhin adamı bunda ne kötülük olabilir ki diye düşünür ve masaya oturur. sandalcılar
çaparilerini sallamakta, arkada batan kıpkırmızı güneş, körfezi kırmızının tonlarına boyamaktadır. manzarayı seyrederken, garsonun getirdiği kavundan bir tane ağza atılır. ardından peynirin de tadına bakılır. eh eşek değiliz ya, su aslansütü denen meredin de bir tadına bakalım derken orada ipler kopar! şeyhin oğlu ve körfez tarafından ayartılan adam, yorgun ve akşamdan kalma olduğu anlaşılan bir sesle, 15 gün sonra efendisini arar:
"ya seydi, veled mazbut velakin memleket pust!"
