47.
-
son otobüsü yakalayıp eve dönmeye çalışan bünye hisseder bunu. hava karanlık simsiyah, hele ki kışsa..
köpekler bi yandan, karşıdan gelen izbandut gibi siyah karanlık cisim bi yandan, hele bi de har falan varsa yerde
düşmemek için çaba harcamak. off insanın tötü çok kıymetli olunca korkusu da bi ayrı oluyor.
arkana dönüp dönüp bakarsın, takip edilmek en büyük sanrıdır ya. anahtarı çevirip bi naya girdin mi
"ohh tamam" dersin ki en kötüsü odur. insan en çok rahatladığı kendini güvende hissettiği anda korkar.
kapının dibine sinmiş kedinin "ciyaauwuwwk diye üstüne atlamasıyla "eşhedü en..."...
göt korkusunun en üst düzeyde olduğu an kışın gecenin köründe eve dönüş yolunda olunan zamandır.
