ne alakası var lan deyyus demekte haklısınız. haklı olduğunuz gerçeği başlığın gerçek olduğunu hiç bir zaman değiştirmeyecektir. ilelebet öyle kalacak ve kimsenin kötü emelle.. neyse konuya dönmekte fayda var;
hoşlanılan kızın zar zor binbir türlü ızdırap sonucu elde edilen numarasına bakıp bakıp efkarlanma vakitlerinden birinde (lise çağındayız dedik ya amk o zamanlar normaldi böyle şeyler) efkar artık dayanılmaz dereceye gelince numarayı gizleyip de bi çağrı atayım aşkım diniversin bi zerre amacıylan gizleyip numarayı atıverdim bi çağrı buraya kadar herşey normal(tamam pek normal sayılmaz ama) tüm herşey numarayı gizlide unutmakla başladı;
ertesi sabahı oldu arkadaşlara çağrı atıyorum gelen karşılıkla mutlu olup havalara uçmak için cevap yok.(lisedeyiz demiştim) bir, iki, üç arkadaşlardan ses yok. malum öğrenci ekonomisi kontor yetmezliğidir diyorum felan neyse. uzaktan başlayarak akrabalara yöneldim halamın eşinin yeğeninden başladım ses yok. uzak akrabalardan başlıyorum ki en yakın akrabam abime gelene kadar bi karşılık alayım da normale dönsün hayatım. karşılık yok yok yok yok... abime kadar geldim dur dedim bari buna kalan son kontörümle sitem edip öyle öleyim bunalımdan. çalıyor çalıyor açacağı yok tam elim aramayı sonlandır tuşuna gidecekken açılıyor telefon ulan allahsızlar ulan nankörler bi çağrıyı bile çok gördünüz siz insanoğlu nesli harbi götverensiniz laan diyecektim ki benden önce davrandı 'lan mal numaran gizlide sapık mısın olum sen neden gizliden arıyorsun diyor vee çattt kontorüm bitiyor.
kontörümün bittiği noktada tekrar başlıyor hayatım. tek problem gizlide unutulan numarammış. ohannes! insanoğlu sandığım kadar nankör ve götveren değilmiş. seviyorum onları. geri döndüm içlerine liseliydik sevgi seliydik...
+buda böyle bi anımdır. demem o ki sevgi, saygı insanlığın oturtulduğu temel esas..
-siktir git lan.
