birisinden hoşlandım, konuştuk ettik, görüştük bi kaç akşam ama off, ısınamadım ben bi türlü bu duruma. bi şeyler eksik, bilemiyorm, nasıl ifade edebilirim bu durumu onu da bilmiyorm. eski ilişkilerim gibi olmuyo, samimi olamıyorum. çok gülüyorum, eğleniyorm, anlatabiliyorum derdimi, neşemi ama yok işte. hem diyodum kendi kendime bu sıralar hayatımd biri olsa diye ama oldu da bok oldu. ya da yazdan beri yalnizliğa alişkanlıktan da kaynaklanıyo olabilir. bi de sözlük ve okuyanlar, ben çok çalışan birisiyim, hangi kız bu kadar ilgisiliği kaldırabilir ki. sabah 10- gece 10 arası rush hour, hiç bitmiyo, arasa dönemem, mesaja cevap veremem. eve gelince de asabım bozuk oluyo, konuşasım yazasım olmuyo. ya da su an ben kendimi kandırıyorum. en iyisi bu şeyler ilerlemeden bitirmek sanırım. ya hayat, ne enteresansın sen ya.
