benden beklenenler hep imkansız şeyler sözlük. neyim ben acaba onların gözlerinde?
en nihayetinde bendeki de can. artık dayanacak gücüm kalmadı.
çekip gidesim var ama bunu yapamam. en azından annem ve babamı düşünüyorum yoksa öyle bir yaparım ki bir daha ne ismimi ne cismimi duyarlar.
ağlama modundayım yine. ağlamaktan nefret ediyorum ama ne yapayım işte...
istediğim herşeye sahibim* ama insanların içimi, yaşadıklarımı bilmeden hayatıma imrenmelerine tahammül edemiyorum.
davulun sesi uzaktan hoş geliyor sözlük.
her zaman göz önünde olmaktan, günah keçisi olmaktan, haklı olduğum halde haksız olmaktan, birilerine yol göstermeye çalışmaktan ve bu yüzden insanlara hep bağırıp azarlamaktan nefret ediyorum.
bir şey var özlediğim ama ne bilmiyorum.
günde 2 paket sigara içiyorum ve herkese azalttım diye yalan söylüyorum. annem 3 günde bir paket içiyorum diye biliyor o yüzden pek ses etmiyor artık.
babamla bu aralar çatışma halindeyiz. o yüzden babam gelince hep kendime uğraşacak işler bulup yanına gitmiyorum.
çok bunaldım, çevremdeki kalabalıktan sıkıldım.
ömrümün sonuna kadar bu şekilde yaşayacağım sanırım. kendime sarılıp donmak istiyorum.
