semavi dinler düzen hükümleri ihtiva ederler yani fren mekanizmasını işletirler toplumdaki ayarsızları ahiret ve de yaratanın gazabıyla korkuturlar. bu baskı altında insanlar dürtülerine sınır çekerler dikkatli olurlar ama sırf bir insan din hükümlerine uyuyor diye ona iyi insan diyemezsin.
iyilik maneviyatla ilgilidir ve soyuttur. kişi kendi içinde kendini yargılayarak herhangi bir yaptırımdan korktuğundan değil de kendisi öyle olsun istediğinden iyi olmayı seçerse o kişi erdemlidir, iyidir.
yoksa bu dünyada hanımlara bakmayıp da ahirette hurilerini bekleyen adam iyi değildir olsa olsa bastırılmış abazadır.
