izledikten sonra yorumlamakta zorlanıyorum aslında. hakkında söylenebilecek o kadar çok şey barındırıyor ki nereden başlamak gerektiğine karar bile veremiyor insan. lan geçtim orda ki öğrencilerin masumiyetinin güzelliğini, öğretmenin program sunuyor edasıyla "alkış, alkış" diye çocukları gaza getirmesini ve inşaatın beşinci katından düşen muhtemelen sigortasız çalışan, çalışmak zorunda bırakılan babanın emeğini. tamam her şeyi geçiyorum ama mecliste ceylan derisi koltuklarda kıçlarını büyüten, ayda bilmem kaç milyar maaş alan ve şu insanlar için kıllarını kıpırdatmayan karakteri bozuk bir yığın insanın var olduğunu bilmek çok canımı sıkıyor. bunun bu şekilde devam edeceği gerçeği ise daha kötü...
