toplumsal günah çıkarmanın ve itiraf doyumunun doruğu... kimse bilmiyorken, kendinizin biliyor olmasının paylaşımsızlığı... raskolnikov ve dünyanın geri kalanı... cezalandırılma ihtiyacının mazoşist belirgenliği... biraz sen, biraz ben; en çok da hepimiz, en çok da vicdan...
okunmalı, okunmalı, dönüp dönüp okunmalı...
(mümkünse sallanan koltuk, okuma lambası, kırmızı şarap, eski kaşar, uyuklayan iri bir köpeğin nefes sesi ve o nefes sesinin volümünü aşmayacak denli derinden gelen shostakovich - senfoni 15 eşliğinde.)
