gripten ölmek üzere, yüksek bir ateşle yatarken bir ara gözünüzü açıp başınızda ne kadardır şefkatle beklediğini bile bilmediğiniz adama eski sevgilinizin ismiyle seslendiğinizde O'nun yüzünde ki ifadeyi o halnizle bile fark etmek gerçekten kötü. hele bir de olaya ben nasıl bir insanım, o olsa bekler miydi elbette "hayır" şeklinde iç diyaloglar eklendiğinde ve başınızda bekleyenin durumu zorlanarak da olsa sineye çektiğini yine de elinizi bırakmadığını gördüğünüzde yaşanan iç sıkıntısı "galiba hayat kimseye hak ettiğini vermiyor" dedirtebiliyor..