zıtlıklar olmasaydı var olanların değeri anlaşılmazdı. keşkeler olmasa iyikiler olmazdı, kötü olmasa iyi olmaz gibi.
ayrıca herkesin kültürlü olduğu bir ortamda kimin "kültürlü" olduğuna nasıl karar verileceği sorununu doğurur.
kültürlü düşman? ortak bir noktada buluşma sanşı yüksek olan düşmandır. o zaman neden düşman ki...
edit: cahilleri kim eğitecek, herkes, herkesin kültürlü olmasını istiyor ama. istemek yerine elini taşın altına koymak gerek.
