artık adını duymanın dokunmadığı andır. açarsın fotoğraflarını -daha önce defalarca baktığın fotoğrafları, hep ellerine bakardın veya dudaklarına öptüğün günleri hatırlayarak ya, işte onları!- artık sadece üstündeki kıyafeti çözmeye çalışırsın yeni mi almış diye... eskiden aynı anda bi de yesterday açardın üstüne sigara yakıp, artık sadece iki saniyeliğine bakıp geçmişsindir sigara yakmaya vakit bile kalmamıştır. işte o andır aşk acısının bittiği an... bu başlığı açtığını buraya yazdığını bile unuttuğun gündür.
