iyi günlerimiz oldu , kötü günlerimiz oldu.giden günlerimizi hiç saymıyorum bile. hastalıkta sağlıkta hep yan yanaydık. seni o iğrenç kısık sesin bitmek bilmeyen sümüklü halinde hiç tahammül edilmeyen iğrenç esprilerinle bile çektim. başımın üzerinde yerin var dedim. kızlara bakıp mütemadiyen sırıttın, her önüne gelene yavşadın, tutamayacağın sözler verdin. umursamadım. erkeklere ise ikinci sınıf insan muamelesi ettin. gene de kızmadım. aldığım iyi aile terbiyemden ötürü seni yüksek gönüllülükle tolere ettim. yaşına ve titrine hürmeten mesafemi bildim.
lakin senden aldığım ve geçmek için adeta bir yerimi yırttığım sayısız dersin ardından, üstelik her birinde şansımı üçer beşer denemişken ve güç bela başarmışken artık sabrımı taşırdın hoca. kendi ellerimle yapmak için günler gecelerce uğraştığım mükemmel ödeve sana ait değil diyerek çirkefini sıçratamazsın. ve bununla birlikte mezun olmak için gün sayarken 'seni bu çalıntı ödevin yüzünden f0 la bırakıcam.' diyemezsin. dersen de sana o lafları yedirtirler. keza şu an sana laflar değil başka şeyler hazırlıyorum. ve farkındaysan diğerlerinden farklı olarak sana hala küfür etmedim bu da benden daha çok korkmanı gerektirecek gösterge. bu anlarının tadını çıkar. hadi eyvallah.
