5 senedir istanbul'u böyle karlı, rüzgarlı görmüyordum. yollar bembeyaz, arabalar gidemiyor. 5 sene önce daha fazla yağmıştı sanırım ve ben o zor koşullarda seni 5 dakika görmek için 30 km yol gitmiştim, gece gece, araba geçmezken. aşk, gerçekten mantık işi değilmiş, duygularınla hareket etmek ve onun için her şeyi göze almakmış. yanlış bir insan olmana rağmen, o günleri özledim biliyor musun? o yaptığım mantıksız hareketleri bile özledim. o küçük 5 dakika için yaptıklarımı özledim ben. o 5 dakikaya ulaşmak için yaşadığım adrenalini, 5 dakika görüşmede yaşanılan huzuru, mutluluğu özledim. ama sen bunları hak etmedin ya... ve ben bunları hak edecek birini bulamadım hala. bak evdeyim işte ve o 5 dakika için, hatta camdan görmek için bile yanına gideceğim biri yok. eminim ki benim gibi sende beni düşündün bu gece. benim gibi o 5 dakikayı düşündün, arzuladın, özledin... kötü bir havada bile güzel bir anımız var, ne güzel. güzel havalarda ise bir sürü kötü anılarımız var... olsun, yaşanılan her ne olursa olsun, ben bu anıları unutmam, seni unutmam. seninde beni unutamayacağın kesin zaten, yaşanılan onca şeyden sonra... anacağım, sende anacaksın ama sadece anı olarak kalacağız...
