gerçekten düşünmeyi bilmeyen, empati kuramayan, kahvede muhabbet eder gibi siyasi polemiklere giren yarısından fazlası lümpen olan, hoşgörü, samimiyet vs gibi hem her insanda hem de ortalama bir yazarda olması gereken şeylerden fazlasıyla uzak olan, onların sadece tdk'daki anlamlarına sahip hatta bazıları o anlamları bile tam olarak bilmeyen genellikle tuhaf insanlardan kurulu topluluk.
sistemlerine en ufak bir laf edilince, metabolizmaları bozuluyor çoğunun. öylesine saplantı halindeler ki bazı argümanlara...
hemen gözleri alev alıyor, yüzleri kıpkırmızı oluyor sinirden konuşamıyorlar, zaten günlük hayatta kendilerini ifade edemedikleri için geldikleri bu sanal ortamda, iyice kasılıyorlar ve yine özlerine dönüyorlar.
atatürk yabancı dil bilimiyor diye bir laf ettim mesela. öyle biliyorum ben. hatta üzüldüğüm için bunu başlık yapıp paylaşmak istedim. yok efendim nasıl bilmezmiş de , öyle şey olurmuymuş da, tövbe tövbeymiş de gibisinden ilkel ilkel yorumlardan başka hiçbir tepki gelmedi maalesef.
artk kafada nasıl bir atatürk portresi varsa, nasıl beyne kazındırılmışsa otoriter yönetimleri tarafından yıllarca bu çocuklara hemen savunma mekanizmalarını devreye sokuyorlar bir suçluyu aklar gibi. yahu olamaz mı ? mesela atatürk sırıkla atlamayı da bilmiyor? bende bilmiyorum , sizde.. ne var bunda. her şeyi mi bilmesi lazımdı bu insanın. size bir cumhuriyet kurdu yetmez mi? mesaisi bitmedi mi daha?
günlük hayatta am, göt sik, meme, orospu çocuğu gibi sözcükler olmadan cümle kuramayan bu çocuklar, iş atatürk'e gelince ahlak zabıtası kesiliyorlar hemen . hakaret sayıyorlar bunun binde biri hafiflikte olan şeyleri.
böyle tuhaf insanlar bunlar.
biliyorum bahsettiğim şeyler nice değerli yazarlar tarafından yıllardır dile getiriliyor. ama artık bunun bir sonu olması lazım. bitmesi lazım. çok hastalıklı bir davranış şeklidir bu. hayat , kendisi gibi olmayan insanlara dedelerinden öğrendikleri ilkel laflarla , küfürlerle habire onlara dürzü gibi iğrenç ve ucuz ifadelerle saldırmakla geçmez, geçemez.
hayatta kemalizmden daha değerli şeyler de vardır. en kral ideolojilerden de değerli şeyler muhakkak vardır. ayrıca tüm ideolojiler bir gün ölür ve her vakit onların ikameleri vardır. hayat böyle emreder çünkü.
bu küfür savaşı, bu dinci nefreti hiçbir yere götürmez insanı. narsizm bile değil bu. sürüdeki çobanların toplu intihar girişimi gibi bir şey.
velhasıl önemli olan ne kurumlardır, ne liderler, ne ordular ne de başka bir şey, insanın kendisidir. milattan beri insanoğlu bunun çabasını sarfetmektedir.
