hayatım boyunca izlediğim en enteresan film. bunda kuşkum yok. kuşkum aşkta benim.
ruhuma kuşku duyuyorum haliyle aşka. ve nasıl oluyor da bir film, bir koreli beni salak sersem ediveriyor.
ben ki tek başımayken susmayan biri bu sessizlikte kendimle demlenebiliyorum.
ben ki sevgilimleyken susmayan biri, nasıl oluyor da onun hayali ile kendi sessizliğimle kendimden geçiyorum.
şibumi'yi andım filmde. bir daha okumalıyım.
taşınmayı özlediğimi farkettim filmde. bu ara yeniden başka pencerelerden bakmalıyım sokaklara.
sanat böyle bir şey demek ki. elin korelisinin filmini dublajsız altyazısız izleyip mest olabilmek demek ki sinema. ve elbet gafsa.
