bugüne kadar anamızdan babamızdan daha çok övdüğümüz film. ne kadar ekmeğini yedik biz bu film toplum olarak, düşününce insanın tüyleri diken diken oluyor. nerede bir spotless mind, pulp fiction, requiem for a dream yorumu görsem, orada umut sarıkaya'yı daha iyi anlamaya başlıyorum.
