her şeyden öte, marsel ilhan'ın türk seyircisine unutulmaz anlar yaşattığı maçtır.
babasının maaşı rakete yeten bir ergen olarak hep özenirdim, derdim. oyun bittikten sonra altta skorbord çıkıyor ya, "ulan orada ben niye yokum? ya da niye hiçbir tenisçinin yanında tur yazmıyor ki?" diye düşünür, üzülürdüm. sonra küfreder, oturur ağlardım. niye? şimdi tenisçi olabilsem dahi -ki olamam- bunun benim için anlamı kalmadı. marsel yaptı ulan! nasıl olur! gecenin bir vakti, buz gibi evde battaniyeye sarılmış izliyorum maçları öyrosport ekranlarında. bizim marsel'in maçının sonunu gösterdiler. sonuna doğru... eurosport 2'de tamamını yayınlamışlar ama yok bizde o.
oyun bitti. baktım. marsel ilhan yazıyor. yanında da tur yazıyor lan. "bi tur vercen mi?" olan değil bu, türkiye turu. onun kısaltması olan tur. turkey! gece gece dedim la ne olmuş buralara? sonra türk bayrağını yırtarcasına sallayan, savuşturan adamlar gördüm. o sırada üç tane sütun bacaklı hatun gördüm "oha" dedim. avustralya'daki türklere selam çaktım. "ciddi ciddi grand slam turnuvasında türk falan var lan?" dedim.
20 yıl sonra çocuklarıma "yea ben zaten tenisçi olup grand slam kazanan ilk türk olduktan sonra alman vatandaşlığına geçicektim ama işte çoluk çocuk olamadım tenisçi hehe" diye anlatacak anım oldu.
