gurbette bi sabah ders çalışmaya çalışırken , ev tek odalı ve soğukken , yemek olarak 3 gündür sosis hardal ikilisi yenmişken , kardeş o rahatlatan bıcırık sesiyle "alo , abla dersaneden yüzde yüz burs almışım" der.. insan o zama düşünür , kardeşinin yaşını başını , 11 yaşında aldığı ilk bursu , ilk doğduğu an verilen tepkiyi..
kardeşle gurur duyulan anlar , biraz da insanın kendiyle gurur duyduğu anlardır.. her ne kadar , anne baba kadar hakkı olmasa da ablanın abinin , insan gene de kendi çocuğuymuşcasına sevinir , gururlanır.. geleceğe dair ümitlenmeye cesaret eder..
