17.
-
kış karıncasına;
karınca kararınca bu aşk senin neyine
var git dümdüz yoluna
hep yarını düşlemek niye?
toplarken herşeyi sırtına
karakış geçmez mi sanırsın
ya onca biriktirdiğin
aşk kırıntıların nerde?
oysa onlar zaten yük
ıslandıkça kalbinde.
taşınmaz olur pas tutar
kara,rutubetli gecelerde.
var şimdi git yoluna
ey güzel karınca.
