zordur, kolaydır, mantıklıdır, saçmadır hiç bilemem. hayatımda hiç ağzıma sürmedim sigarayı ve bir fikrim yok bu konuda. ama sigarayı bıraktırmaya çalışmak, ikna etmek eminim daha zor ve yorucu bir yol.
annesi babası sigara içen bir çocuk olarak büyüdüm. sigaradan her geçen gün daha da nefret ettim falan.
annemin büyük uğraşlar sonunda sigarayı bırakmasını kutladık ve babama da sigarayı bırakması konusunda ısrar etmeye başladım.
sigara zammı, yok sigaranın oldukça pis kokması falan babamın etkilenebileceği şeyler olmadığı için direkt ciğerlerinin çürüyeceğini falan hatırlatmaya başladım ona sürekli.
o da pek etki etmedi. 44 yaşında olan ve 17 yaşından beri sigara içen adam benim gibi üç günlük çocuğun sözlerine ikna olmadı pek tabii. fakat doktora gitmeyi kabul etti.
gittik birlikte hastaneye, tomografi çekildi. tahliller falan doktorun yanına sonuçları duymak için gittik.
doktor babama;
-abi sanki ben içmişim 30 yıldır o sigarayı, ciğerlerin hiç sigara içilmemiş gibi. maşallah, gözünüz aydın.
dedi. sevindik çok.
babam mı? hala günde 1 pakete devam. doktor da iyice ''iç abicim iç, sana etki etmemiş bu sigara'' dedi resmen.
ben hala mücadele ediyorum bu yolda, bırakması konusunda ısrarcıyım.
sigarayı bırakmak zor mu bilmem ama bıraktırmaya çalışmak ömür tüketiyor, bundan eminim artık. kesinlikle...
