neden hep kendini düşünüyorsun? yardım etmekteki o ulvi mutluluğun farkındayken neden daha fazla yapmıyorsun bunu? neden bencilsin? neden nefret ediyorsun ki insanlardan? neden neşe dağıtamıyorsun etrafına? neden konuşmak istemiyorsun kimseyle?
bu soruların cevabını istiyorum senden. biliyorum sen de bir çok soruyla geleceksin bana ve biliyorum sen hep sorularınla varsın ve sorularınla yaşadığın için böylesin.
belki de soru sormamalıyız. susmalıyız belki hep. susmalıyız ve cümleleri yakmalıyız kokusunu yitirmiş iğde ağaçlarıyla. belki özgürlüğümüzü buluruz bizi almaya gelen anka kuşunun kanatlarında.
