web siteleri, dünyadaki insanlar için "ziyaret edilebilen" yerler olarak algılanırken, türk insanı için ziyaret edilmenin yanında "dava açılıp, kapatılabilen" yerler olarak algılanıyor. web sitesi denildiği zaman hemen dava, avukat kelimeleri de peşinden geliyor. web sitelerinin "kapatılabilir bir yer" olduğu algısı insanların beynine bir şekilde yerleşmiş. sokakta kap-kaç yapılıp parası çalınan insan polise gider olayı anlatır sonra dava bile açmaz, internet'te bir siteye kızınca ise hemen "size dava açacam hapislerde süründürecem" diye tehdit eder. veya hürriyet gazetesinin kapağında şerefsiz olarak yansıtılan bir adam bu durumu sineye çekerken, kıyıda köşede kalmış bir blog sitesinde kendine karşı olan bir eleştiride bile hemen "size dava açacam" moduna girer. web sitelerini hürriyet gazetesine göre küçük lokma olarak görmesinden midir nedir hemen dava açarım tribine giriyorlar. bu kadar web sitesi kapattırmaya meyilli bir millet olunca da youtube gibi sitelerin devlet eli kapatılmasında hiç bir gariplik yok bence. zaten bir iki ufak sesin dışında buna toplu halde bir itiraz gelmemesinden de belli bu.
