Kimi zaman oluyor, öyle bir yakalıyor ki hayat seni.. Hüznünün yakasına öyle bir yapışıyor ki en olmadık anlarda.. Bir bakıyorsun ki hayat geçiyor.. Öyle böyle değil.. Sen hayalden hayale dalarken, ne yapmak istediklerin var geçmişinde, ne sevdiklerin yanında.. " ya yarın ölsem? " diyorsun.. sonra korkuyorsun..yarın olmamalı..yarın ölmemeliyim diyorsun.. daha hiç bir şeye başlamadım..hani dünyayı değiştirecektim ya.. yok diyorum..yarın ölmemeli.. bir sayfa okuyorsun gazetede, ya da bir habere takılıyorsun yemek yerken, dolmuşta giderken, derse dalmış radyo dinliyorken.. Bunları değiştirmeli diyorsun.. hem de öyle bir gaz veriyorsun ki..nereden başlamalı..nereden başlamalı.. elinde bir sınav var ilerde bir şeyler değiştirmek için.. çalışmalı diyorsun.. tek bir gün bile geçirmeden çalışmalı hem de.. planlar,depolanan
bisküvi-kraker, termos bardağa duble kahve..gece boyu ders çalışıp ömrünü tüketirken içinde bir şeyler yapacak olmanın umudu..sabah ezanı, kahveden bitap düşmüş bünye..kafein de pes ediyor ağaran güne.. masa lambasını söndürüp yatağa kıvrılıyorsun.. ağır ağır değil öyle.. birden dalıyorsun hayallere..daha bir dakika dolmadan, kalbin 80 kere çarpmadan dalıyorsun..gözünü açıyorsun, akşam üstü.. "hayır,yarın olmamalı" diyordun ya..ölmüyorsun..
