gözlerini dikersin ta uzaklara ve aklın bilmem kime takılmıştır, bir sonraki parça çalar ve sen yine birilerini, bir yerleri düşünürsün. ve başka bir parça daha, bir daha derken farkedersin ki bir albüm bitmiş ve sen hayatının en güzel, en mutlu, en acı, en yorucu günlerini tekrar tekrar yaşamışsın. işte çok az şey insana böyle hissettirir. bunlardan birisi de ezginin günlüğüdür.şarkıları hem eskidir hem de yenidir sanki; insanların duyguları gibi...