bunun bir de bazı malların sanki yaşamışcasına anlatıp yutturmaya çalıştırdıkları hikayesi vardır.
hikaye şöyle ;
bizim eleman askerde askeriyenin lokantasında çalışmaktadır. olur ya bir gün komtan (genelde ailesiyle bazen de başka komtanlarla) lokantaya gelir. yemeğin ardından kahve ister. bizim eleman gider kahveyi yapar ama kahve bi türlü köpürmez. ardından eleman kahveye tükürmek suretiyle üzerinde köpükcükler oluşturur ve komtanına götürür. sonra komtan '' aferin asker bu şimdiye kada riçtiğim en güzel kaveydi bıdı bıdı ''
ben de inandım aq.
en az 5 farklı kişiden dinlemişimdir.
