abdülhamid döneminde yetişmiş donanımlı, kaliteli eğitim almış bir nesil kaybedilmiştir bu savaşta. bu acı tablonun sonuçlarını 1950'lere kadar yaşadık. oysa kaybettiğimiz o değerler yetiştirecekti kendilerinden sonraki nesli. cılızların elinde değil; dinamik, güçlü, eğitimli kişilerin elinde yeniden yapılanacaktık.
bıraktım çanakkale savaşı'nın ruhunu bir kenara. önemlidir çanakkale. biz orda geleceğimizi belki de çok farklı şekillendirecek hazinemizi kaybettik.
"ben size savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum" denilirken bir tarafta, diğer tarafta "göz bebeklerim gitti" denilmişti oysa.
